Toni Jodar,
dantzaria.
Dantza garaikidea zer den ulertzeko, hitza eta
mugimendua nahasten dituen ekitaldia egiten du koreografo eta irakasle
katalanak. Gaur eta bihar Zornotzan eta Elorrion egingo du
hitzaldi-'performance'-a.
Dantzaria, koreografoa eta dantza
irakaslea da Toni Jodar (Bartzelona, 1955). Ibilbide luzea du: 900
emanaldi baino gehiago. Azken boladan, Gelabert-Azzopardi dantza garaiki
konpainiaren zuzendari-laguntzailea da, eta Carles Santos konpainiako
koreografoa. Dantza garaikidea zer den azaltzeko, hitzaldi-performance-a
egingo du datozen egunotan, Bizkaian. Gaur, Zornotzan izango da,
20:00etan, Zornotza aretoan. Bihar, ordu berean, Elorrioko Arriola
antzokian.
Nola bururatu zitzaizun dantza garaikidea jendeari azaltzeko ikuskizuna egitea?
Dantzari gisa 25 urtez aritu naiz, Kataluniako hainbat
konpainiatan. Denbora horretan konturatu naiz jendeak beldurra diola
dantza garaikide delakoari. Jendea arte plastikoetara hurbiltzeko saioak
bazirela ikusi nuen, eta arrakasta handiz egiten zituztela. Horregatik,
neure buruari proposatu nion lan hori egitea, dantzariaren
ikuspuntutik, jendea hurbiltzeko. Nire esperientziaz baliatu nintzen
horretarako. Hitz-ekintza deitzen diot nik emaitzari, dantza
zertan den azaltzeko hitz egiteaz gain, gorputzarekin erakusten ditut
dantza garaikide eta modernoaren ezaugarriak.
Dantza aurrez aurreko artea da, guztiz zuzena, eta, halere, azaldu egin behar da? Zer egiten ari gara gaizki?
Jende askok ez du ulertzen: zer egiten dute neska-mutil horiek
lurrean? Zergatik egiten dituzte gauza xelebre horiek? Hau dantza bada,
zergatik hasten dira hitz egiten bat-batean? Arte plastikoekin ere
gertatzen zen hori, baina heziketa lana egin eta normala da orain. Nik
dantzaren ezaugarriak azaltzen ditudanean, jendeak eskertu egiten du,
horrek gero lagundu egiten dielako koreografiak ulertzen.
Dantza klasikotik garaikiderainoko ibilbidea azaltzen duzu. Ez al da tarte luzeegia ordubeterako?
Dantza klasikoa azaldu egin behar da perspektiba emateko, dantza
garaikidea testuinguruan jartzeko, azken hau ez baitzen hutsetik sortu.
Garaikidean, batez ere Ameriketako Estatu Batuetako dantza moldez jarduten duzu. Zergatik?
Horiekin izan dut harreman handien, eta, beraz, nire bizipenen
parte garrantzitsua dira. Europan ere sustraitu egin ziren horiek, eta
eragin nagusia izan ziren, dantza-antzerkia agertu arte. Europako Rudolf
Labanen dantza librea ezagutzen zen, baina dantza espresionista eta
antzekoak apur bat itzalean geratu ziren, bi mundu gerrengatik.
Horiekin batera ez duzu inongo arazorik hip hop dantza sartzeko. Ikusleak zeureganatzeko modu erraz bat da?
Hip hopa ere gaurko dantzaren kulturaren parte da, eta dantza
garaikidearen koreografoek hortik edaten dute hainbatetan. Hip hoparen
urratsak erabiltzen dituzte dantzari askok. Halere, ez dut uste hip hopa
etorkizuneko dantza klasiko gisa ikusiko denik, baina hiri dantzako
tendentzia gisa ikusiko da, jazz dantzari lotuta, betiere. Etorkizuneko
dantza klasikoa gaurko estiloen nahasketa bat izango da.
Bal al duzu dantza estilo bakoitzarentzat saio zehatzagoak egiteko?
Bai. Prestatzen ari naiz neoklasizismoaren inguruko
hitz-ekintza. Horrez gain, hiru dantzen inguruko beste bat egin nahi
nuke, hip hopa barne. Teoria lantzen ari naiz dagoeneko. Gidoia dudanean
dantzaren historialari bati erakutsiko diot, esaten dudana zuzena dela
ziurtatzeko. Ondoren, antzerkigile batekin arituko naiz, gidoari egitura
emateko jendaurrean azaltzeko.